Of ik Zus en Nicht 1 en Nicht 2 een lift naar de stad en terug kon geven? Natuurlijk kan ik dat. Maar wil ik dat ook? Haha, wat ben ik grappig! Nee? Dat antwoord vreesde ik al.

Het antwoord was “Ja”, en dus ging ik samen met Omi de bende oppikken voor een bezoek aan de stad. Nou ja, de “stad” die zich er op mag beroemen de thuisstad te zijn van mijzelf. Je moet het begrip stad ruim nemen, want het uit de kluiten gewassen dorp heeft een plein met daarop een kerk en het gemeentehuis, met daar rond een hand vol winkels en haast evenveel cafés. Gelukkig kan je er wel terecht in shopping hot spots zoals Spar, Blokker, Wibra dus dat is dan weer mooi meegenomen als je per ongeluk in de stad terecht komt.

Nee, zelf kom ik er niet al te vaak, hoogstens als ik eens op het gemeentehuis moet zijn. Omdat ik mijn pincode van mijn digitale ID niet meer weet na dat ding vijftien jaar niet nodig gehad heb, of omdat in de toekomst mijn rijbewijs echt uit elkaar valt.

Voordat we in de stad aankwamen worstelden we ons eens door de Action. Daar blijkt dat Nicht 1 mijn fanatieke enthousiasme voor kantoormateriaal ook heeft. Markeerstiften en pennen maar vooral boekjes in alle vormen en maten trokken haar aandacht. Gelukkig wist ik haar om te kopen met de belofte dat ze wanneer ze bij Omi op bezoek gaat een boekje van mij meekrijgt. Zo geraken mijn twee dozen vol met notaboeken misschien ook wat leger. Dan heb ik een excuus om er bij te kopen.

Maar goed, waar ik het echt over wou hebben dat wachtte op het einde van het bezoek aan het dorp met grootheidswaanzin. We doken de zon uit en een cafeetje aan de grote markt binnen, op zoek naar een toilet én iets om onze blazen daarna meteen weer te vullen. Nadat we daar klaar waren, stonden we aan de kassa en wou ik met de kaart afrekenen. Kan ik met de kaart afrekenen?

“Alleen cash”.

Wabliefterumeneer?

Toch maar even dubbel checken bij Omi. “Zei hij alleen cash?”

Nadat ze dat bevestigt heeft, kijk ik bedenkelijk naar mijn kaart en besluit Omi voor te schieten. Ondertussen draait mijn brein op volle toeren. Alleen cash? Hoe kan een zichzelf respecterende zaak alleen cash aannemen? Het is 2019! Okay, je ligt in een dorp dat zich inbeeld een stad te zijn, maar zelfs daar kan je een apparaat huren om betalingen via kaart te aanvaarden.

Wanneer ik naar buiten loop, word het me duidelijk. Het café is een oude-vrouwtjes café. Aan elk tafeltjes zitten er twee of meer dames die niets beters te doen hebben dan koffie te drinken en te roddelen over Josefien. Wat die weer heeft uitgestoken, ge gaat uw oren niet geloven.

Spoiler: Even later wandelen ze het café uit en wie komen ze daar tegen? Ha, Josefien. Zo goed om u nog eens te zien. We moeten nog eens afspreken hé, kus kus kus. En hebt ge het al gehoord van Marianne? Nee? Wat die heeft uitgestoken, man man man.

Een doorsnee aflevering van een Vlaamse soap is er niks tegen. Soit, dat is dus de reden. Die oude vrouwtjes, dat is het soort volk dat nog met zo een grote portefeuille rondloopt met daarin hun pensioen (en dat van hun man). Het soort persoon dat al begint te zuchten als ze naar de bankautomaat moeten stappen, want ze moeten hun leesbril bovenhalen en dat is toch behoorlijk ingewikkeld, geld afhalen. En wat is er mis met menselijk contact?

Lees: Ze missen de momentjes die ze hadden met Yvonne van de bank, die hen wist te vertellen wat de dochter van Chantalle weer uitgestoken had.

Daar sta je dan in zo’n oude vrouwtjes café. Gelukkig is Omi van een tussengeneratie die cash op zak heeft en weet hoe een bankkaart werkt. Ze heeft zelfs al contactloos betaald. Ik mompel bij het vertrekken iets van “oude taarten, dat verkoopt ge hier wel hé” en spreek dan af het geld over te schrijven naar Omi. Gewoon, met een paar toetsen op de telefoon. Zo gaat dat tegenwoordig.

Bij het buitengaan drop ik nog een bommetje.

“Pascalle doet u allemaal de groeten uit Spanje, ze zegt dat het daar mooi weer is.”

Weet ik veel wie Pascalle is, maar achter mij roeren de dames zich. Die Pascalle, kent ge die? Die is weer op vakantie? Die laat haar cash nogal waaien.